Stroiciel

kiedy wchodził w taki nastrój chciał być sam. nie chciał, nie mógł dzielić się nim z nikim. czuł, że zbliża się, że nadchodzi, że narasta w nim, że może wybuchnąć, słowem zrobić komuś krzywdę. stawał się drażliwy, niemiły, wredny, arogancki.

uciekał. uciekał myślami. ciałem w samotność. w obrazy. dźwięki. w obecność i nie obecność. gasił gniew słowami, które czytał, zapijał niemocą.

stroił się. naciągał nerwy jak struny. obniżał i podwyższał napięcie. nauczył się cierpliwości, dokładności. nauczył się siebie. 

ulegał tym stanom, coraz rzadziej, były coraz mniej gwałtowne. coraz krótsze. już się do nich przyzwyczaił.

z nikim, nikomu, bez potrzeby, ani słowem.

były jak tarcza oddzielająca go od wszystkich.     

wiedział, że i ten minie,

że przejdzie,

że będzie dobrze.

musi.