Pyłek

nie da się wszystkiego zapomnieć, wyrzucić wykasować z pamięci, zawsze zostaje jakiś pyłek, który obrasta legenda, robi się coraz większy, powiększa się. rośnie w wyobrażeniach do takiego momentu, że już nie wiesz sam czy to rzeczywistość była czy tylko twoja iluzja. zaczyna ci ciążyć, bo jeżeli to była prawda to czy warto ją usuwać, jeżeli to jednak fantazja to jest taka piękna, że żal ją usunąć, bo jest twoja, stworzona przez ciebie, dla siebie. tylko dla siebie. jest w całości twoja nie musisz jej z nikim dzielić. nie musisz nikomu tłumaczyć. z nikim nie musisz się liczyć. hodujesz ją. zrasta się. staje się częścią ciebie i kiedy przychodzi czas by się jej pozbyć, odciąć to już nie możesz tego zrobić, bo wrosła w ciebie. jest już tobą.